10. sınıf

hayatımda ilk defa dersten kalmıştım. hem de üç tane birden...

eğitim hayatının en güzel yılı, en zor level olan 9. sınıfı geçmişssin daha ne istiyorsun amk.

Çok güzel bir yıl sınava daha 3 sene var dersler rahat illa geçersin bol bol kay 101e git İnternet kafeye git. Yaşayabildiğin kadar iyi yaşa sonra bir kayıyo altından düzelmiyo tekrar. Yaşadın yaşadın

lise 2‘ye tekabül ediyordu en son. şimdi kaça ediyor, bilmiyorum valla.

laboratuvardan sodyum katısını çalıp her gün çok azını suya atıp okulda ufak çaplı patlamalara sebep olurduk hala nasıl kimsenin anlamadığını sorgularız snjnjjcnjd

Hem eğitim öğretim hayatım boyunca hem arkadaşlık olarak hemde kendimi tanıdığım zaman 10.sınıftı En çok o zaman gezdim En çok o zaman eğlendim En çok o zaman ağladım En çok o zaman her şey güllük gülistanlıktı Canlanır koskoca mazi

hayatımda en güzel, en sosyal ve en aşık olduğum dönemdi sanırım. popülerdim, havalı bir sevgilim vardı notlarım pek iyi değildi ama çok saf ve delicesine aşıktım. saçlarım güzeldi, cildimde bir tane bile sivilce yoktu, kilom yerindeydi. yalın dinleyip sokaklarda zıplaya zıplaya geziyordum. çok mallıklar da yaptığım oldu tabii sonrasında çok acılar da çektim ama bazen keşke o dönemdeki fiziksel hâlimle şu andaki kafa yapım bir arada olsa diye düşünmüyor da değilim. acaba çok gamsız ve kederden uzak olduğum için mi güzeldim? tamamen bir muamma olarak kalacak benim için. ah 10. sınıf... acılarım, aşklarım, gözyaşlarım,kahkahalarım,şarkılarım...

Sevdiğim bey 12. sınıf olduğu için onun boş geçen her dersinde ben de dersten çıkardım seneye göremeyeceğim şimdi göreyim diye. Sonra okul idaresinin dikkatini çekmişti, beni rehber öğretmenimiz ile görüştürmüşlerdi. Diyemedim tabi iki gözümün çiçeği seneye gidecek ben de onu görebileceğim her anı değerlendiriyorum diye..

Lise 2 de sınıfta kalmayan var mı varsa helal olsun :d

hayatını sorguladığın,imkansız aşklara başladığın,arkadaşlıklarını gözden geçirdiğin ve genelde de elinde bi bok bırakmayan acı çektiren bi dönemdir.Hayatının ipleri tam da bu sene kopar,hiç de şaşmaz

hayatımın çöküşünü yaşadığım dönemdi, ders çalışmayı bıraktığım, depresyona girdiğim, platonik olduğum, her duygunun sanki beni parçalayacak gibi hissettiğim dönemdi. derslerde sürekli kitap okuyordum bana kattığı en iyi şey buydu. yaşamamış olmayı dilerdim ama onları yaşamasam eksik kalırdım belki de

Bütün hatalarımın, pişmanlıklarımın bolca keşkelerimin olduğu bir yıldı. Ama yine de çok güzeldi be